Friday, September 14, 2012

မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္က ဂ်ပန္ေတြ..



မေန႔က ညေနက Diet လုပ္ေနရင္းကေန ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္တာနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးတစ္ပြဲေလာက္စားမိပါတယ္... စားတဲ့ဆိုင္က လွည္းတန္းလမ္းမေပၚက ၀င္း ေၿမာင္းၿမမုန္႔ဟင္းခါးပါ..... ဆိုင္က လူ အေတာ္က်တယ္.... တိုးေ၀ွ႔ၿပ

ီးေတာင္မွာရတယ္.... ဒါနဲ႔ က်ြန္ေတာ္စားေနတုန္း .... အေနာက္နားက ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္

(အန္တီ မုန္႔ဟင္းခါး ရလား )
ေမးစရာမလိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ.... ဟင္းရည္အိုးၾကိးကလည္း ဟီးလို႔ ..... မုန္႔ဖတ္တင္ထားတဲ့ ဗန္းၾကီးကလည္း ၿပဴးလို႔ ေနာက္ဆံုး အဲဒီဆိုင္က မုန္႔ဟင္းခါး တစ္မ်ိဳးပဲေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ပါ.... ထားပါေလ.. သူတို႔ အခ်ီအခ်ေၿပာပံုေလး နားေထာင္ၾကည္႔ပါဦး...

(ေအးရတယ္ သမီး.. )

(ႏွစ္ပြဲေပးပါ.... )

(စားမွာလား ပါဆယ္လား)

(ပါဆယ္ ႏွစ္ပြဲ)

ဒါနဲ႔ အဖြားၾကီးက ပါဆယ္ မုန္႔ဖတ္ႏွစ္ထုပ္ ၿပင္လိုက္ပါတယ္...

(အေၾကာ္ပါေသးလား သမီး)

(အင္း .. ဘာေၾကာ္ေတြရလဲ)
ဒါလည္းေမးစရာမလိုပါဘူး .... အေၾကာ္ဗန္းၾကီးကလည္း ထင္းလို႔ ရယ္ပါ...

(ဗူးသီး... ၾကက္သြန္ေၾကာ္... အီၾကာေကြး .... ငါးဖယ္.... ဘဲဥ.... ပဲေၾကာ္.... ဇကာၾကီးေၾကာ္... ဘယ္ဟာထည္႔မလဲ)

(ဘူးသီးေၾကာ္က ေပ်ာ့လား)

(မေပ်ာ့ပါဘူး)

(နည္းနည္းကိုင္ၾကည္႔မယ္ေနာ္... အင္း .. မန္းသေလးေၾကာ္မရွိဘူးေနာ္.... ငါးဖယ္ကလည္း ေသးလိုက္တာ... ပဲေၾကာ္ပဲေကာင္းမယ္ထင္တယ္... ဘူးသီးေၾကာ္ကလည္း မာေနမလားမသိဘူး ..... ပဲေၾကာ္ပဲေကာင္းပါတယ္..... )

(ဒါဆို ႏွစ္ပြဲလံုးပဲေၾကာ္နဲ႔လား သမီး)

(မဟုတ္ဘူး အန္တီ တစ္ပြဲက ပဲေၾကာ္ )

(ဒါဆို ေနာက္တစ္ပြဲက အလြတ္ေပါ့ )

(အင္း အလြတ္ပဲလုပ္လုိက္ပါ..... )
က်ြန္ေတာ္ေၿပာၿပီးၿပီေနာ္... အဲဒါ လူအေတာ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္.......စားေနရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ေခါင္းေပၚက ေက်ာ္ၿပီးေၿပာေနၾကတာ္ပါ..... ဆိုင္က လွည္းနဲ႔ ဖြင့္တာေလ.... က်ြန္ေတာ္ကလွည္းေပၚမွာတင္စားေနတာ.....

(ငရုတ္သီးနံနံပင္ထည္႔ဦးမလား သမီး)

(တစ္ပြဲက ထည္႔မယ္ တစ္ပြဲကထည္႔ဘူး )

(တစ္ပြဲက ႏွစ္ခုစလံုးထည္႔မွာလား ... )

(တစ္ပြဲက ငရုတ္သီးထည္႔မယ္.... တစ္ပြဲက မထည္႔ဘူး .. နံနံ ပင္က တစ္ပြဲက ထည္႔မယ္.. ေနာက္တစ္ပဲြက နည္းနည္း ပါေလ႔ရံုပဲ အရြက္ေလးေတြပဲထည္႔မယ္... )

(ေအာ္ ေအးေအး)

(အန္တီ ဆီခ်က္က ကို တစ္ပြဲက အဖတ္ေတြ မပါေစနဲ႔ ေနာ္.... အဆီေလးပဲ ထည္႔ေပးပါ.... )

(ေအးေအး.ဘယ္ပြဲကို အဆိပဲထည္႔မွာလဲ...)

(ေအာ္... အေၾကာ္ပါတဲ့ ပြဲကိုပါ)

(ေအးေအး)

(မုန္႔ဖတ္ပိုထည္႔ပါဥိးအန္တီရယ္... )

(ေအး)

ဒါနဲ႔ ဟင္းရည္ထုတ္ေပးတဲ့ ကေလး မက .. ဟင္းရည္ထုတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ..

(ဟင္းရည္... က ေလ.. တစ္ပြဲက ငွက္ေၿပာပင္မထည္႔နဲ႔ သိလား ..)

(ဟုတ္အစ္မ)

အဲဒါ လူအေတာ္က်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပါ.... ေနာက္က ပါဆယ္မွာမယ့္ လူေတြလည္းေရာက္ေနပါၿပိ... သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေရွ႔ဆံုးမွာဆိုေတာ့ ... သူတို႔ ၿပီးမွပဲ မွာဖုိ႔ ေနရာက ရမွာမဟုတ္လား ...

(ေနာက္တစ္ပြဲက .... ဟင္းရည္ အေပၚ ရည္ၾကည္ေလးပဲခတ္ေနာ္.... ၾကက္သြန္ဥ .. ခပ္စိမး္စိမ္းေလး ႏွစ္လံုးေလာက္ထည္႔ေပး ...... )

စဥး္စားၾကည္႔တာ ပါ... မုန္႔ဟင္းခါးဆိုတာ ဟင္းရည္ကို ေမႊခတ္ရတဲ့ အမ်ိဳးအစား ... ၿပီးေတာ့ ဒီဆိုင္က ... လူတစ္အား အစားမ်ားတဲ့ ဆိုင္...တစ္ခ်ိန္လံုး ဟင္းအိူးက ေမႊေနရတာ.... ဘယ္မွာ အနည္ထိုင္မလဲ .... ဒီၾကားထဲ သူေၿပာတဲ့ ၾကက္သြန္ဥ စိမ္းစိမ္းက ရွာေပးရဦးမွာ..... သူ႔ ဟင္းရည္ ၾကည္ကို ခတ္ဖို႔ ခဏေစာင့္ရဦးမလားမသိဘူး ..... အနည္ထိုင္ေအာင္ေလ.... ဟင္းရည္ထုတ္ ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ .....

(ဟုတ္အစ္မ..) ပဲ .... ခပ္ေအးေအး ပဲ....

က်ြန္ေတာ္ကသာ ... ဒီေလာက္ဂ်ီးမ်ား တဲ့ မိန္းမဆိုၿပီး ေဒါသေတြ ထြက္ေနတာ .... ဆိုင္အန္တီၾကီးနဲ႔ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ....

(ေ၇ာ့ အစ္မ ရၿပီ... )

(ေအးေအး ဘယ္ေလာက္က်လဲ )

(ခုနစ္ရာပါ အစ္မ)

(အေၾကာ္နဲ႔ က... ဘယ္ေလာက္လဲ ... )

(ေလးရာပါ... )

(အလြတ္ကေရာ)

(သံုးရာပါ)

(ဟင္ အေၾကာ္နဲ႔ က်ေတာ့ .... ေလးရာ... .... .... ေအာ္ ေအးေအး ဟုတ္တယ္... ေနာ္.. ေလးရာေပါ့ .. အေၾကာ္က တစ္ခုတစ္ရာလား ..)

(ဟုတ္တယ္ သမီး)

(ဘယ္အေၾကာ္ၿဖစ္ၿဖစ္လား .. )

(အင္းဟုတ္တယ္... )

(ဒါဆို ခုနစ္ရာေပါ့ေနာ္... ေရာ့ေရာ့ အန္တီ)

ဆိုင္ရွင္အေဒၚၾကီးက သံုးရာၿပန္အမ္းသည္.....

(အန္တီ ဒီပိုက္ဆံေလး လဲေပးပါလား ... နည္းနည္း ႏြမး္ေနသလားလို႔ ..)

ပိုက္ဆံကို ၾကည္႔ေတာ့ ... တစ္ရာတန္ပါ...... ၿပဲတာလည္း မဟုတ္ ..ဆယ္လိုတိတ္လည္း မပါပါ..... အနည္းငယ္ႏြမ္းေနတာ ရယ္ပါ....

(ေအးေအး သမီး)

(ေက်းဇူးပဲအန္တီသြားလုိက္ဥိးမယ္ေနာ္....)

က်ြန္ေတာ္ လည္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို အမွတ္မထင္လွည္႔ၾကည္႔မိပါတယ္...... ဒီေလာက္ဂ်ီးမ်ားတဲ့ ရုပ္မ်ား မွတ္ထားမွ ၿဖစ္မည္ေပါ့ေလ..... မ်က္ႏွာေတာ့ မၿမင္လိုုက္ရပါ... ေက်ာကိုသာၿမင္ရပါေတာ့တယ္....

က်ြန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံရွင္းလုိက္ပါတယ္..... ပိုက္ဆံရွင္းေနရင္း... ရင္းနီးၿပီးသားဆိုင္မို႔ ... ေၿပာမိပါတယ္....

(အန္တီတို႔ မို႔ အဲသေလာက္သည္းခံေနတာ .... က်ြန္ေတာ္သာဆို မေရာင္းေတာ့ဘူး... ဒီေလာက္လူက်ေနတာကိုဗ်ာ..... )

(ေအာ္ ေစ်း သည္ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ သားရယ္..... ၀ယ္သူက အမ်ိဳးမ်ိဳးမဟုတ္လား .... အန္တီတုိ႔ က အတတ္ႏုိင္ဆံုး စိတ္ရွည္ရမွာေပါ့ ... စိတ္သိပ္မရွည္ေတာ့ လည္း ... ဒီလိုပဲ အဆင္ေၿပသလိုလုပ္ေပးလိုက္တာ ပါပဲ ..... သည္းခံရတယ္ သားေရ.... . )

(ေအာ္ ဟုတ္ အန္တီ သြားလိုက္ဦးမယ္ ေနာ္... )

ဒါ ဒီအေဒၚၾကီး ... ဟိုကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ ေၿပာသြားေသာ စကားကို မၾကားလို႔ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္...

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ က်ြန္ေတာ့္ ေနာက္မွလွည္႔ထြက္ခါနီး ေၿပာသြားတဲ႔ စကား က သေဘာက်စရာပါ......

(မုန္႔ဟင္းခါး .. က ဒီလိုပဲဟဲ့ .... ကိုယ္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္မွာမွ... မဟုတ္ရင္မလြယ္ဘးူ .... ငါ့လိုစိတ္ရွည္မွ ပါပဲဟာ.... )

ေအာ္... ၿဖစ္ရေလ..... ဒါေတာင္ .. ဘာအစာ ပလာမွ မပါတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါး ၀ယ္ေပလို႔ သာပါပဲ....
ဒါကို ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း ... အားပါးတရ ေထာက္ခံပါသည္....

(ေအး ဟုတ္တယ္ေနာ္..... ဒီလိုပါပဲဟာ ... စိတ္ရွည္ သည္းခံေပါ့ .. ဟဲဟဲ.... ဟဲ့... ဟိုေရွ႔က ဆိုင္မွာ ေရွာက္သီးသုတ္ေလး ၀င္၀ယ္ရေအာင္ဟယ္.... ဟင္းခါးေလးပါ အဆစ္ေတာင္းၿပီးေသာက္ရတာေပါ့ .. )

က်ြန္ေတာ္ ေရွာက္သီးသုတ္ဆိုင္လိုက္သြားမၾကည္႔ေတာ့ ပါ.....ေစ်းေရာင္းသူ ေရွာက္သီးသုတ္သည္ကို သာ သနားမိပါတယ္........ ဒီပံုစံအတိုင္း သာ ၀ယ္လွ်င္.. ေနာက္ေန႔မနက္မွ ပဲ သူတုိ႔ ေရွာက္သီး သုတ္ၿပီးပါလိမ္႔မယ္.... ၿဖစ္ႏုိင္လွ်င္.... ေမာင္းကေလးခတ္ၿပီးေတာ္ေအာ္ၿပီး သတိေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္....... ငယ္ငယ္ က .. အၿမင္ကပ္တဲ့လူေတြလာရင္၀ို္င္းေအာ္သလိုေပါ့.....

(လာၿပိေဟ့ ... လာၿပိေဟ့ ..... ရြာ ထဲကို ဂ်ပန္ေတြ ၀င္လာပေဟ့ ...) ဆိုၿပိးေတာ့ သာ ေအာ္ၿပစ္လိုက္ခ်င္ပါေတာ့ တယ္....

By: လင္းလြန္းညိဳ

No comments:

Post a Comment