က်ြန္ေတာ္ဒူးရငး္သီးအလြန္ၾကိဳက္ပါသည္…. ဒူးရင္းသီးၾကိဳက္လြန္းသၿဖင့္လည္း…
ရာသီေပၚၿပီဆိုသည္ႏွင့္ေပၚဦးေပၚဖ်ား၀ယ္စားတတ္သည္႔ အက်င့္လည္းရွိပါသည္… ဒူးရင္းသီးကို
အၿမင္ႏွင့္မေၿပာႏွင့္ အနံ႔ရကတည္းက ကို ဆိုင္ရွိရာသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္က်ြန္ေတာ္သြားႏိုင္ပါသည္…
စူးမ်ားလြန္းေသာ အခြံကို
ခဲရာခဲဆစ္ခြဲၿပီး
ထြက္လာသည္
အ၀ါ ၀ံ့၀့ံ ဒူးရင္းမႊာမ်ားကို ၿမင္ရသည္မွာ
အေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ေကာင္းပါသည္… တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ လည္းေတြးမိသည္… ဒီေလာက္ အနံ့အရသာနဲ႔
ၿပည္႔စံုလို႔လည္း…
သူ႔ အခြံမွ ဆူးေတြ မ်ားေနခဲ့တာကိုး ႏွင္းဆီပန္းလိုမ်ိဳးေပါ့ဟု….. သဘာ၀က အေတာ္လည္း
ထူးဆန္းသည္…
တကယ္အန့ံအရသာႏွင့္ၿပည္စံုသည္
မ်ားကို သူႏွင့္ထုိက္တန္ေသာ ဥာဏ္ရည္…
ထုိက္တန္ေသာ
ၾကိဳဳးစားအားထုတ္မႈရွိသူကို
သာ ေပးတတ္ပါသည္…
ဒူးရင္းသီးတစ္လံုးစားခ်င္ၿပီးဆိုလွ်င္ပထမဆ့ံုး…. အဆူးမဆူးေအာင္ကိုင္တဲ့ နည္းကို သိရမည္…
အခြံခြာသည္႔အခါလည္းမနာမက်င္ေအာင္ဂရုစိုက္ရဦးမည္… ဒါေတြကို အဆင္အေၿပဆံုး ေက်ာ္လႊားႏိုင္တာ
လူေတြပဲၿဖစ္သည္…
လူ၏ဥာဏ္ရည္နဲ႔
မွ.. ၾကိဳးစားမႈနဲ႔ မွာသာ ဒူးရငး္သီး၏ အခြံမာမာ … ဆူးမာမာ မ်ားကို
ေက်ာ္လ႔ႊားၿပီး…
အထဲမွ အနံ့အရသာႏွင့္ၿပည္စံုေသာ အသားကို စားခြင့္ရၾကသည္….သဘာ၀တရားကိုေရာ
လူသားတို႔
ဥာဏ္ရည္ကို
ပါေက်းဇူးတင္ရပါသည္…
ဒူးရင္းသီးကို စားလာသည္မွာ
.. ႏွစ္ေပါင္းမ်ားလာလို႔ ၿဖစ္မည္ထင္သည္… က်ြန္ေတာ္ဒူးရင္းသီးပါးလည္း
အေတာ္၀ပါသည္…
ဒူးရင္းသီးတစ္လံုးကိုၾကည္႔လိုက္ၿပီး လက္ႏွင့္ပုတ္ၾကည္႔လိုက္သည္ ဆိုလွ်င္ပဲမွည္႔ သလား
ခ်ိဳသလား….
အသားမ်ားသလား
နည္းသလား
ကို ခြဲၿခားႏုိင္သည္… ဒါဘယ္လို တတ္တာတုန္းလုိ႔ လာမေမးႏွင့္
က်ြန္ေတာ္တကယ္မေၿဖတတ္ပါ… ေရွ႔
က ေၿပာခဲ့ သလို ဒူးရင္သီးပါး၀လာတယ္လို႔ ပဲ ေၿပာရမည္ၿဖစ္သည္….
ဒီရက္ပိုင္းလည္း ဒူးရင္းသီးေတြ စတင္ေပၚလာပါၿပီ…..
ေႏြအ၀င္မို႔
အပူကို ေၾကာက္ေသာ္လည္း …
စားၿဖစ္ေအာင္ေတာ့စားဦးမည္ဟုအားခဲထားလိုက္သည္…
ဒီလိုႏွင့္..
ၿပီးခဲ့ေသာ
သံုးေလးရက္က.. က်ြန္ေတာ့္ေကာင္မေလးႏွင့္က်ြန္ေတာ္… သူမမိဘမ်ားေနရာ
ကန္ေတာ္ကေလး
ဘက္သို႔ သြားၿဖစ္ၾကသည္…. သူမတို႔ အိမ္ အေပၚထပ္သို႔ တက္ခါနည္း အနားတြင္
သစ္သီးမ်ားေရာင္းေသာဆိုင္ရွိသည္… ထံုးစံအတိုင္း ခ်စ္လွစြာေသာ ဒူးရင္းသီးက အနံ့ၿဖင့္ က်ြန္ေတာ့္ကို
စတင္ဖ်ားေယာင္းပါေတာ့သည္… က်ြန္ေတာ္အိမ္ေပၚသို႔ မတက္ႏိုင္…. ႏွာေခါင္းက
ဆြဲလွည္႔လိုက္သၿဖင့္က်ြန္ေတာ့ ေခါင္းက .. ဒူးရငး္သီးဆိုင္ဘက္ကိုေရာက္ေနၿပီ… ေရာင္းသူေစ်းသည္
မိန္းမၾကီးကလည္း အထားအသိုေကာင္းသည္..
ဒူးရင္သီးမ်ား
ကုိ ပံုထားၿပီး အေပၚတြင္.. အမႊာၾကီးၾကီး
အသားမ်ားမ်ား
.. ၀င္း၀ါဆိုေၿပလွေသာ ဒူးရင္းသီးကို ထက္ၿခမ္းၿခမ္းကာ ပလပ္စတစ္ႏွင့္ အုပ္ၿပထားသည္…
က်ြန္ေတာ္လိုဒူးရင္းသီးရူးမေၿပာႏွင့္ … ဒူးရငး္သီးကို ၾကံဳမွ စားေသာ က်ြန္ေတာ့ ေကာင္မေလးပင္၀ယ္ခ်င္ခ်င္
ၿဖစ္ေနၿပီၿဖစ္သည္…
ဒါနဲ႔ က်ြန္ေတာ္လည္း အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံ
(လာပါ ခ်စ္ရယ္… ေမာင္တို႔ ဒါေလး၀ယ္ၿပီး အေပၚတက္ၾကတာေပါ့… အေမတို႔ ကိုလည္း ေက်ြးလို႔ ရတာေပါ့)
ဟု
မဲဆြယ္လိုက္သည္… သူမလည္း စိတ္လိုလက္ရေခါင္းၿငိမ္႔ပါသည္… ဒါႏွင့္ က်ြန္ေတာ္လည္း
ေစ်းဆိုင္နားေရာက္သြားၿပီး ေရာင္းသူမိန္းမၾကီးအား…
(ဒူးရငး္သီး ဘယ္လိုေရာင္းလဲ?)
(ဒီဘက္က .. သံုးေထာင္ အဲဒါက ယိုးဒယားသီး.. ဟိုဘက္က ေထာင့္ငါးရာ.. အဲဒါက.. ဗမာသီး) ဟုဆိုပါသည္…
ဒီေနရာမွာလည္း က်ြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာရွိေသးသည္… ငါတို႔ ဗမာေတြ ဒူးရင္းသီး စိုက္တာေတာင္..
ယုိးဒယားကို
မမွီႏိုင္ေတာ့
ဘူးလား ဟုၿဖစ္သည္… ဒါေပမယ့္… ဒီေနရာေတာ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္ၿပီး
ဗမာသီးကို
မစားႏိင္ပါ.. ဗမာသီးေတြ ၾကည္႔ရတာအေတာ္.. စိမး္ေနသည္.. ဒါအၿပင္အလံုးကလည္း
ေသးေသးသည္…
ကဲ.. မတတ္ႏိုင္ယိုးဒယားသီးကို သာ အားေပးမည္ဟုဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္…
(ဒါဆိုယိုးဒယားသီးပဲ ေပးပါအမ.. က်ြန္ေတာ မ်ားမ်ားယူမွာပါ.. တစ္လံုးႏွစ္ေထာင့္ငါးရာပဲ ထားပါ…)
ေယာက္က်ားပီပီ ေစ်းဆစ္လိုက္ေသးသည္..
မိန္းမၾကီးကလည္း
အဆင္ေၿပပါသည္.. ဒါႏွင့္ပဲ ဒူးရငး္သီးလူလည္
က်ြန္ေတာ္
စတင္ေရြးပါၿပီ… ပထမဆံုး ဒူးရငး္သီး အေရာင္ေလးေတြၾကည္႔ရသည္… တစ္ခါတစ္ေလ…
တစ္လံုးလံူး
၀ါေနၿပီး
အထဲက်မွမာက်စ္က်စ္ၿဖစ္ေနတတ္တာမ်ိဳးကရွိေသးသည္… တစ္လံုးကိုေရြးလုိက္သည္…
ခတ္လတ္လတ္ပဲၿဖစ္သည္
… ပုတ္ၾကည္႔
သည္ .. အသံခပ္အုပ္အုပ္ႏွင့္ … အိုေက..
ဒီတစ္လံုးခြဲခိုင္းလိုက္သည္.. အသားကို
ၿမည္းၾကည္ေတာ့
အေတာ္ခ်ိဳသည္.. က်ြန္ေတာ့ ေကာင္မေလးကို
လည္းေပးၿမည္းသည္..
သူက ေခါင္းတၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ႏွင့္သေဘာက်သြားသည္… ဘယ.္ရမလဲ ဒူးရင္သီးဘိုးေအ
က်ြန္ေတာ္ေရြးတာပဲေလ…..
ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္လံုး ကို ေရြးၿပန္သည္.. ဒီတစ္လံုးကေတာ့ ၾကီးသည္..
အသားလည္း
ထူပံုရသည္.. ယူလိုက္ၿပန္သည္.. ေနာက္ထပ္တစ္လံုးေရြးသည္.. ဒါလည္း အိုေကပဲၿဖစ္သည္…
က်ြန္ေတာ္
အားလံုးေပါင္းေလးလံုးယူမည္ဟုစိတ္ကူးထားသည္… ေနာက္ဆံုးတစ္လံုး ေရြးေနတုန္း…
ေစ်းသည္မိန္းမၾကီးမွ..
( ေမာင္ေလး.. ဒီအလံုးေလးယူပါလား ဒီအလံုးက တစ္အားခ်ိဳတာ..) ဟု
ဒူးရငး္သီးတစ္လံုး ထိုးၿပပါသည္…
ထိုဒူးရင္းသီးကို ၾကည္႔လိုက္ကတည္းက အေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ ေကာင္းေနပါၿပီ…
အခြံက
ခဲေရာင္ေတာင္ခပ္ပုပ္ပုပ္သန္းေနေသးသည္… .. အလံုးကလည္း ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာေပးရေလာက္ေအာင္ကို
အရြယ္ကမရွိ..
ပုတ္ၾကည္႔လုိက္သည္..
ဂလိုင္သံထြက္လာသည္
..ေသခ်ာၿပီးဒါအဆံေခ်ာင္
ဂ်ပ္ခဲ…
(ရတယ္အမ.. မယူေတာ့ဘူး… က်ြန္ေတာ့ဟာ က်ြန္ေတာ္ပဲေရြးပါမယ္) ဟုေၿပာလိုက္သည္
မိန္မၾကီးကမရ..
( တကယ္ေမာင္ေလးရဲ႔
မယံုရင္ခြဲၿပမယ္..
.တအားခ်ိဳတာ .. အလံုးအၿမင္သာမလွ တာ အထဲက
တအားခ်ိဳပဲ…)
(ရတယ္အမမခြဲနဲ႔ က်ြန္ေတာ္မယူဘူး… က်ြန္ေတာ္ေရြးထားတာပဲေပးပါ)
(ေနဦး ေနဦး ခဏေလး အမၿပမယ္) ဟုဆိုကာ… အခြံကို သံုးေထာင့္ပံုေလးလွီးထုတ္လိုက္သည္… အသားကို
ဓားဖ်ားေလးၿဖင့္ကေလာ္ကာ… ၿမည္းၾကည္႔ရန္ေပးပါသည္… က်ြန္ေတာ္လည္း ယူၿမီးၾကည္႔လိုက္သည္..
ထင္သည္႔
အတိုင္းပင္.. ဘာအရသာမွ မရွိ… က်ြန္ေတာ္ေၿပာၿပီးပါပေကာ က်ြန္ေတာ္ဒူးရင္းသိးပါး၀ပါသည္…
(အမၿမည္းၾကည္႔ဦး ဘာအရသာမွ မရွိဘူး… ေတြ႔လား က်ြန္ေတာ္ေၿပာသားပဲ…. ေရာေရာ့ ဒီတစ္လံုးခြဲၾကည္႔… )
ဟု
က်ြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးခြဲခိုင္းလိုက္သည္… သူခြဲေပးသည္…
ေကာငး္ပါသည္.. ေစာေစာက
အသီးနဲ႔မ်ား
ဆီနဲ႔ေရ…. လားလားမွ်မဆိုင္… ဒါႏွင့္က်ြန္ေတာ္ေရြးထားေသာ ေလးလံုးကို ယူၿပီး
ပိုက္ဆံရွင္းသည္..
ဒီေတာ့မွ
ၿပသနာက စပါေတာ့သည္… (ေမာင္ေလးရယ္ဒီ အသီးေလးပါယူသြားပါလား.. )
ဟုဆိုကာ
ေစာေစာက ဘာအရသာမွ မရွိေသာ အသီးကို ထုိးေပးသည္..
(အာ… အမကလည္း မယူပါဘူး.. က်ြန္ေတာ္က ေလးလံုးပဲယူမွာ.. က်ြန္ေတာ္ေရြးထားတာပဲေပးပါ)
(မယူလို႔ မရဘူးေလ.. ခြဲၿပီးေနၿပီ…. )
က်ြန္ေတာ္အေတာ္အံ့ႀသရပါသည္.. က်ြန္ေတာ္ဒီအသီးကို လံုး၀မခြဲခိုင္းခဲ့ပါ…
သူ႔ဟာ
သူအသည္းအသန္ခြဲၿခင္းၿဖစ္သည္…
(က်ြန္ေတာ္ခြဲခိုင္းတာမွ မဟုတ္ပဲ အမ ဟာ အမ ခြဲတာ ေလ… )
(ဒီ အသီးကိ ငါက ဒိုင္ကေန..အကုန္ခ်ိဳတယ္ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္နဲ႔ ယူလာတာ..ဟဲ့ မခ်ိဳလို႔ လဲၿပန္သြင္းလို႔ရတာ
မဟုတ္ဘူး…
အဲေတာ့ နင့္ကို ေရာင္းတာ နင္ယူကိုယူရမယ္)
ဘာဆိုင္သနည္း…
ေတြးၾကည္႔လို႔ကို
မရ… သူဟာသူဒိုင္ကယူၿပီး မခ်ိဳတာ က်ြန္ေတာ္ႏွင့္လားလား မွ
မအပ္စပ္….
စဥ္းစားရၾကပ္လာသည္…
တစ္ခုေၿပာရန္ေမ႔ခဲ့သည္
က်ြန္ေတာ္က
ေယာက္က်ားတန္မယ့္
နည္းနည္းလည္း
စြာတတ္ပါသည္…
(ဘာဆိုင္တုန္းဗ်….. မယူႏိုင္ဘူး… က်ြန္ေတာ္ေရြးထားတာ ေတြပဲေပး… မေရြူးထားတဲ့ ဟာေတာ့ မယူႏုိင္ဘူး)
(ေအာင္မာ… ေအးမ၀ယ္ႏုိင္ရင္ အစကတည္းက မေရြးနဲ႔… ရွင္းလား…. ကိုယ္ေရြးၿပီးမွ မ၀ယ္ႏုိင္ဘူး ဟြန္း)
က်ြန္ေတာ္အေတာ္ကေလးေဒါသထြက္လာသည္… က်ြန္ေတာ့ ေကာင္မေလးက လက္ကုတ္သည္.. မ်က္စကို
အိမ္ေပၚထပ္သို႔ ပစ္ၿပသည္…
အေပၚေမာ့ၾကည္႔ေတာ့
ေယာက္ခမေလာင္းက..
၀ရန္တာမွ
ထြက္ၾကည္႔ေနသည္..
No comments:
Post a Comment