ညေစ်း အပိုင္း ၄

(၉)

July 24th ,2000 (SUN)
8:20 (AM)

ေအးခဲေနေသာ…ငါးခူမ်ားကို ေရခဲေသတၱာထဲမွထုတ္လိုက္ၿပီး……အိုးတစ္လံုးအတြင္းေရေပ်ာ္သြားေစရန္ ေရစိမ္ထားလိုက္သည္….. ၾကက္သားမ်ားကိုလည္း ထို႔ အတူပဲ ေရစိမ္ထားရသည္…..
ညက ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္သၿဖင့္ …. ေခါင္းက သိပ္မၾကည္လင္….. ေရခဲေသတၱာမွ တစ္ညလံုး အသံၿမည္လိုက္ ရပ္လိုက္ၿဖစ္ေနခဲ့သည္….အိပ္မက္ဆိုးမ်ားေၾကာင့္လည္း ပါပါသည္…….ညက ေတြ႔ခဲ့ေသာ အသားစကိစၥကိုလည္း … သူမ ဘယ္သူ႔ကို မွ မေၿပာရဲေပ……ေၿပာရေအာင္လည္း ဘယ္လိုအေၾကာငး္ၿပခ်က္မ်ိဳးႏွင့္ ေၿပာရမည္ကို စဥ္းစားလို႔ မရ…….သားႏွစ္ေယာက္ကို ေၿပာၿပန္လွ်င္လည္း … ပိုေၾကာက္ကုန္လွ်င္ ဘာမွမဟုတ္ပဲ ၿပႆနာၿဖစ္ဦးမည္….. ထို႔ေၾကာင့္ပင္သူမ ဘယ္သူ႔ကို မွေၿပာမၿပၿဖစ္ပဲ ဒီအတိုင္းထားလိုက္သည္….ယခုမနက္က်ေတာ့ ေရခဲေသတၱာမွ အသံမၿမည္ေတာ့ေပ…..ၿပီးသည္႔ကိစၥကိုဒီအတိုင္းပဲၿပီးထားလိုက္ခ်င္သည္….အလုပ္မရႈပ္ခ်င္ေတာ့…..

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔လာမည္ သူမသူငယ္ခ်င္း ေမာ္ေမာ္အတြက္သာ ဟင္းခ်က္ၿပဳတ္ရန္စီစဥ္ရေတာ့သည္…

(အေမ…… ဘာစားဖို႔ ရွိလဲ…. သားဘာသြား၀ယ္ေပးရမလဲ)

ေအာင္မိုးႏိုးလာၿပီး သူမကို အိပ္ခ်င္မူးတူးၿဖင့္ လာေမးေနၿခင္းၿဖစ္သည္…..

(သားဘာစားခ်င္လဲ စားခ်င္တာကို သြား၀ယ္လိုက္ေလသားရယ္…. အငယ္ေလးကို လည္း တစ္ခ်က္ေမးလိုက္ဦး…)

ေအာင္မိုးလည္း….. သားအငယ္ သုထိုက္ေမာင္ အိပ္ေနရာ အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ၀င္သြားသည္…..

(ညီသု… ထဦး….. ကိုၾကီးေအာက္ဆင္းၿပီး မုန္႔သြား၀ယ္မလို႔ ဘာစားမွာလဲ…...နန္းၾကီးသုတ္စားမလား .. မုန္႔ဟင္းခါးစားမလား)

(နန္းၾကီးသုတ္စားမယ္ကိုၾကီး……. )

(ေအးအဲဒါဆိုလည္း ထေတာ့ သြားတိုက္မ်က္ႏွာသစ္….. ၿပီးရင္ အိမ္ေရွ႔
ဧည္႔ခန္းမွာ ဖုန္သုတ္စရာရွိတာ သုတ္ထား…..ေတာ္ၾကာ ေန႔လည္ မၿပီးရင္ အေမက ေပးမကစားပဲေနဦးမယ္…)

ဟုေၿပာကာ ဗီဒို အံဆြဲအတြင္းမွ ပိုက္ဆံကို ယူလိုက္ၿပီး ေအာင္မိုး မုန္႔ဆင္း၀ယ္ရန္ထြက္လာလိုက္သည္…….သူတို႔ အိမ္တြင္…..အားလံုးကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ယူၾကရသည္…. အိမ္သန္႔ရွင္းေရးကိုလည္း … ေဒၚေမၾကည္ေအာင္မွပင္ ခြဲတမ္းခ်ၿပီးလုပ္ေစသည္…… ေၿခာက္ႏွစ္သားလည္း ကိုယ့္တာ၀န္ေလးႏွင့္ကိုယ္ၿဖစ္သည္…… အိမ္ေရွ႔ ဧည္႔ခန္းစားပြဲမွ ဓာတ္ပံုအယ္လ္ဘန္မ်ားႏွင့္ စာအုပ္မ်ား စီၿခင္းႏွင့္ ဖုန္သုတ္ၿခင္းတုိ႔ ကို လုပ္ကိုင္ေစသည္……အလုပ္ၿပီးမွ ကစားေစသည္…. ေယာက်ၤားေလးမ်ားခ်ည္းေမြးထားၿပီး ဘာမွမတတ္ဟု မၿဖစ္ေစရ… အခ်က္အၿပဳတ္က အစ ေဒၚေမၾကည္ေအာင္က သင္သည္…… ထိုသို႔ ကိုယ့္တာ၀န္ႏွင့္ကိုယ္ ခြဲေ၀ယူထားသၿဖင့္လည္း သူတို႔ အိမ္ေလတြင္ အိမ္ေဖာ္ဒုကၡကို မခံၾကရပဲ….. ေအးေအးလူလူ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနႏိုင္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္……

ေဒၚေမၾကည္ေအာင္…..ၾကက္သားမ်ာ ကို ေဆးေၾကာေနလိုက္သည္……. မ်က္လံုးမ်ား က က်ိန္းစပ္ေနၿပီး….. ေခါငး္ထဲမွာလည္း အေတာ္ေနာက္က်ိက်ိၿဖစ္ေန၏…… ၾကက္သားကိုငရုတ္သီးစိမ္း စပါးလင္တုိ႔ ႏွင့္ ရခို္င္ခ်က္ေလး ခ်က္ၿပီး…ငါးခူကို ေတာ့ ေၾကာ္လိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးထားသည္…….. ေဒၚေမၾကည္ေအာင္ ၾကက္သား တံုးမ်ား မွ ကပ္က်န္ေနသည္႔ အေမႊးႏုမ်ား ကို ႏႈတ္ရင္း .. အရိ အယြဲမ်ားကို ေဆးေၾကာေနစဥ္…..
သူမစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးၿဖစ္လာသည္……. တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူမ ေနာက္မွရပ္ၾကည္႔ေနသည္ဟုထင္ၿခငး္ၿဖစ္သည္….. သူမစိတ္ကိုက ေၿခာက္ၿခားေနတာလည္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္…. လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ဖို႔ က်ေတာ့လည္း မၾကည္႔ရဲ….. မ်က္လံုးကို တစ္ခ်က္မွ်ေထာင့္ကပ္ၿပီးၾကည္႔လိုက္၏….. ဟုတ္သည္….မီးဖိုေခ်ာင္တံခါး၀တြင္သူမကို ရပ္ၾကည္႔ေနတာ ေသခ်ာေနၿပိ…… ၿမင္ေနရလို႔ ေတာ့ မဟုတ္…. သူမစိတ္က တပ္အပ္သိေနၿခင္းၿဖစ္သည္…..

(ရွပ္….. ရွပ္…. ရွပ္……ရွပ္)

ရပ္ေနသူသည္…. သူမထံေၿဖးေၿဖးခ်င္းေလွ်ာက္လာသည္႔ေၿခသံၿဖစ္သည္…… သူမေဇာေခ်ြးမ်ားပ်ံလာသည္……. မတတ္ႏုိင္လွည္႔ၾကည္႔မွကို ၿဖစ္မည္……အနားသို႔ အဆံုးကပ္လာလွ်င္သူမအတြက္ကာကြယ္ခ်ိန္မရွိၿဖစ္သြားႏုိင္သည္…..

(ရွပ္…. ရွပ္…. ရွပ္… ရွပ္)

. ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ဟု စိတ္ထဲေတြးကာ … သူမစိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်လိုက္သည္……အသက္ရႈရတာ ပိုခက္ခဲလာသည္….. သက္ၿမင္းေမာမ်ားစြာက တဟူးဟူးႏွင့္ ၿဖစ္ေနသည္…… ေတြ႔ခ်င္ရာေတြ႔စမ္းဟာ…

ကဲ…… ၀ုန္း….. ဂလံုး ဂြမ္း….. ဂ်လြမ္း…..

သူမ အားႏွင့္လွည္႔ခ်လိုက္ၿခင္းေၾကာင့္ ေဘစင္ ေဘာင္ေပၚတြင္ တင္ထားေသာ ၾကက္သား ေဆးၿပီးသားမ်ား ထည္႔ သည္႔ စတီးဇလံုအားလက္ႏွင့္ တုိက္ခ်လိုက္မိၿခငး္ၿဖစ္သည္…..

သူမၿမင္လုိက္ရသည္က … သူမကို အိပ္ခ်င္မူးတုူႏွင့္ၾကည္႔ေနေသာ သားအငယ္ သုထိုက္ၿဖစ္သည္….. ေနာက္ေဖးစီးရာဘာဖိနပ္ၾကီးကို စီးထားသၿဖင့္….. ဖိနပ္သံကို ၾကားေနရၿခင္းသာ…….သူမသက္ၿပင္းကို မႈတ္ထုတ္လုိက္၏…..…

(ေမၾကီး… ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ…. သားက ရႈးေပါက္မလို႔ ၀င္လာတာ)

(ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူးသားရယ္ … သားငယ္က အသံမေပးဘာမေပးနဲ႔ လာေတာ့ ေမေမ လန္႔သြားတာပါ…..သားကဟိုဘက္ခန္းအိမ္သာမွာေပါက္လညး္ ရလ်က္သားနဲ႔….ဘာလို႔ ဒီမီးဖိုအိမ္သာကို လာတာလဲသားရဲ႔)
သုထိုက္က မခ်ိသြားၿဖဲေလးၿဖင့္…

(ဟီး… သားသား ေၾကာက္လို႔ ေမၾကီးရဲ႔… )

(ဟင္… သားက ဘာကိုေၾကာက္ရတာလဲ)

(ညက သားအိမ္မက္ထဲ သားအိပ္ရာကို လာလုတဲ့ အဖိုးၾကီးနဲ႔ မဲမဲေကာင္ၾကီးကိုေလ…. )

သူမ ၾကက္ေသေသ သြားမိသည္….. ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းပင္မသိေတာ့ …… သူမအိမ္မွာ တစ္ခုခုၿဖစ္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာေနၿပီ……. သူမဘာလုပ္ရမည္နည္း…. ဒီလိုမ်ိဳး အိမ္မက္ကို ဘယ္နည္းနဲ႔ မွ သားအမိႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူမက္စရာမရွိ…….

(သားက .. အိမ္မက္ထဲမွာ ဘယ္လိုမက္လို႔ တုန္း)

(သိပ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူးေမေမရဲ႔ ….. သားအိပ္ေနတုန္းသားကို လာႏိႈးတာ….အေကာင္မဲမဲၾကီးကေလ…သူလညး္ အိပ္ခ်င္လို႔ဖယ္ေပးပါတဲ့…. သူအဖိုးကလည္း သားကိုဖယ္ခုိင္းတယ္…. ၿပီးေတာ့ သူအဖိုးက တစ္ကိုယ္လံုး ေရေတြစိုရြဲေနတာပဲ ေမေမရဲ႔….. သားကလည္း ဒါငါ့အိပ္ရာမေပးဘူးလို႔ ေၿပာလိုက္တယ္……လိုခ်င္ရင္… ငါ့ေမၾကီးဆီေတာင္းလို႔ေၿပာလိုက္တယ္တဲ့…. ဟဲဟဲ … သားက အိမ္မက္ထဲမွာ သတၱိရွိတယ္ေနာ္….အၿပင္မွေတာ့ ရွိဘူးေမၾကီးရဲ႔ … ဟီး ေၾကာက္တယ္… )

ေဒၚေမၾကည္ေအာင္ေမာရပါၿပီ………

သူမဘာဆက္လုပ္ရေတာ့မည္နည္း….. အေရးၾကီးသည္က သားေတြမေၾကာက္ဖို႔ ၿဖစ္သည္… သူမသားေတြ မထိခိုက္ေအာင္ေတာ့ သူမ အစြမး္ကုန္ကာကြယ္မွၿဖစ္မည္….. ဘုနး္ၾကီးသြားပင့္ရင္ေကာင္းမလား ….. မၿဖစ္ေသး ….. ခုဟာက ဘာမွ ၿဖစ္ေသးတာေတာ့ မဟုတ္…. ၿပီးေတာ့ ဒိေန႔ ေမာ္ေမာ္တုိ႔သားအမိကလည္း လာဦးမည္…. မနက္ၿဖန္တနၤလာေန႔မွပဲ ဘုနး္ၾကီးဆြမး္ကပ္ရင္း အႏၱရယ္ကင္းပရိတ္ရြတ္ေပးဖို႔ ေလွ်ာက္၇ေတာ့မည္……ဟုတ္တယ္ မနက္ၿဖန္ လုပ္မယ္….. ဟုေတြးလိုက္ၿပီး….

(သားရယ္.. အိပ္မက္မက္တာပဲ .. တကယ္ရွိတာ မွမဟုတ္တာေနာ္….. သားသားေၾကာက္ရင္လည္း ဒီဘက္အိမ္သာပဲသြားေလေနာ္… ၿပီးရင္ ေမေမ႔နားမွာပဲေန….ေမေမရွိေနရင္ သားတုိ႔ကို ဘယ္သူမွထိလို႔ မရဘူး ေနာ္… သားေမေမ႔ကို ယံုတယ္မဟုတ္လား.. )

(အင္း….. ယံုတယ္… ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ သားရႈးသြားေပါက္လိုက္ဦးမယ္… ရႈရႈးက ထြက္ေတာ့မွာေမေမရဲ႔)

ဟုေၿပာ၇င္း…သုထိုက္တစ္ေယာက္ ဖင္ကေလး လိမ္က်စ္လိမ္က်စ္ႏွင့္ အိမ္သာဆီေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္…သူမ… သားငယ္ေလ၏ ေက်ာၿပင္ကိုၾကည္႔ရင္း… သက္ၿပင္းခ်လိုက္မိ၏…. ထိုေနာက္ၿပဳတ္က်ေနေသာ ၾကက္သားဖတ္မ်ားကို ၿပန္ေကာက္ေရေဆးရန္လုပ္ရၿပန္သည္…. ထိုစဥ္….

(တင္း.. ေတာင္)

အိမ္ေရွ႔မွ ဘဲလ္တီးၿခင္းၿဖစ္သည္…… သားၾကီး မုန္႔ဟင္းခါး၀ယ္ရာမွၿပန္လာၿပီထင္သည္….. အိမ္ေရွ႔ တံခါးသို႔ ထမင္းစားခန္းမွၿဖတ္ကာ…သြားလိုက္သည္….. ထိုစဥ္ water cooler နားအေရာက္…. ဧည္႔ခန္းသို႔ လွမး္ၾကည္႔လိုက္စဥ္…. မေန႔ညက အိပ္မက္ေသာ ၿမင္ကြင္းကို ၿပန္ၿမင္လာၿပန္သည္…အာ….. မဟုတ္ပါဘူး… မဟုတ္ဘူး….. ဒါအိပ္မက္ပဲ…. ဒီလိုပဲတုိက္ဆိုင္တာေရာမၿဖစ္ႏုိင္ဘူးလား…. ေၿပာေနရင္း ေရခဲေသတၱာဘက္သို႔ တစ္ခ်က္ၾကည္႔လိုက္မိသည္….. ေရခဲေသတၱာမွ… ဘာသံမွေတာ့ မၿမည္ေတာ့……. ေရခဲေသတၱာၾကီးကို ၾကည္႔ရသည္မွာ…. ေခါင္းတလားၾကီး လိုပင္စိတ္ထဲမွထင္လာမိသည္……. ဟင္… ငါစိတ္ေတြဟာေလ….

(တင္း… ေတာင္)

ဘဲလ္ထပ္ၿမည္လာၿခငး္ၿဖစ္၏….. သူမေစာေစာက ထမင္းစားခန္းတြင္ရပ္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၿဖစ္ေနၿခငး္သာ…… ဘဲလ္သံၾကားမွ….. ေအာင္မိုးကို တံခါးဖြင့္ေပးရန္သတိရလိုက္သည္….. အိမ္ေရွ႔ေရာက္ေသာအခါ…. ေခ်ာင္းၾကည္႔ေပါက္မွေခ်ာင္းၾကည္႔လိုက္သည္….. ေအာင္မိုးက မုန္႔ဟင္းခါးႏွင့္ နန္းၾကီးသုတ္ထုတ္မ်ား ကိုင္ကာရပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္…… တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့…

(အေမကလည္း ၾကာလိုက္တာ … ဘဲလ္သံမၾကားဘူးလား)

(အင္း.. ဟုတ္တယ္ သားရယ္.. ေနာက္ေဖးကဆိုေတာ့ ..မၾကားတာပါ… )

(အေမ႔အတြက္လည္ းမုန္႔ဟင္းခါးပဲ၀ယ္လာခဲ့တယ္….. အငယ္ေကာင္ကေတာ့ နန္းၾကီးသုတ္တဲ့ …. သားပန္းကန္ထဲထည္႔လိုက္ဦးမယ္ အေမ..)

(ေအးေအး…….သား… ညက အိပ္မက္ေတြ ဘာေတြမက္ေသးလား)

တံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး သူမသားေနာက္မွလိုက္လာရင္း ေမးလိုက္ၿခင္းၿဖစ္သည္…

(အင္း… မက္တယ္ အေမ….. အိပ္မက္ကေတာ့ မေကာင္းဘူးအေမရယ္…. )

ဟင္… ဒါဆိုသူမသားၾကီးလည္း မက္ၿပိေပါ့….

(ေၿပာစမး္သား….အေမ႔ကို ေၿပာစမ္း… ဘယ္လိုမက္တာလဲ….. )
သူမ အေမာတေကာ ေမးမိသည္…….

(သား…….. ေရွ႔တပတ္ကြန္ပ်ဴတာ ပန္းခ်ီၿပိဳင္ပြဲ၀င္ဖို႔ …… ၿပိဳင္ပြဲခန္းထဲေရာက္မွ…. သားကြန္ပ်ဴတာၾကီးက ဘာမွ တက္မလာလို႔ ……မၿပိဳင္လိုက္ရဘူးတဲ့ ေမေမရယ္…… ဆရာမၾကီးကလည္း သားကို အေသဆူတာတဲ့ … ဟြနး္ … မုန္းစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ အိမ္မက္ၾကီး… )

ေအာင္မိုးက …. မုန္႔ဟင္းခါးႏွင့္ နန္းၾကီးသုတ္မ်ား ကို ပန္းကန္ထဲသို႔ ၿပင္ထည္႔ေနရင္း… တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္လုပ္ေနေသးသည္… ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ…... သူမ သက္ၿပင္းေတြခ်မိရေတာ့သည္….. ဒီကေန႔ တစ္မနက္လံဳးသည္… သက္ၿပင္းမ်ားႏွင့္သာ သူမအတြက္ၿပည္႔ႏွက္ေနခဲ့သည္……ဟုတ္ပါသည္…ေအာင္မုိး က… လာမည္႔ ေရွ႔ တစ္ပတ္ထဲတြင္ အလယ္တန္းအဆင့္ကြန္ပ်ဴတာ ပန္းခ်ိၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ရွိသည္…. အိမ္မွာလည္း ေလ႔က်င့္ေနသည္…. ဒီေန႔လည္း တစ္ေနကုန္သူေလ့က်င့္မွာမို႔ …. လာမေႏွာက္ယွက္ရန္ေၿပာထားၿပီးသားၿဖစ္၏…….တနၤဂေႏြဒီတစ္ရက္ပဲအားေတာ့ သည္မို႔ ….. ဒိေန႔ကို အၿပည္႔အ၀ေလ႔က်င့္မည္ဟုေၾကြးေၾကာ္ထားသည္…. ဟုတ္လည္း ဟုတ္သည္…..ေက်ာင္းရက္ေတြက်ေတာ့လည္း…. သူ႔ခင္မ်ာ.. က်ဴရွင္က တစ္ဘက္….. ေက်ာင္းကတစ္ဘက္… ညမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ၿပန္လာလို႔ မနားရေသး… ေက်ာင္းအိမ္စာ .. က်ဴရွင္အိမ္စာမ်ား ႏွင့္ ၿပည္႔ႏွက္ေနတတ္သည္….ထိုေၾကာင့္ ဒီေန႔ကို သူ႔အား မည္သည္႔အလုပ္မွမခိုင္းရန္…. မည္သည္႔အေႏွာက္အယွက္မွမေပးရန္ ေၿပာထားၿခငး္ၿဖစ္၏…. ထိုစဥ္… ေနာက္ေဖး တံခါး၀မွ… သုထိုက္ေမာင္တစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္……

(သားငယ္ ရႈးေပါက္တာ ၾကာလွခ်ည္လား…..)

(အီအီးပါပါေနတာ ေမေမရဲ႔… )

(ကဲ လက္ေဆး…ဆပ္ၿပာနဲ႔ စင္စင္ေဆးၿပီး… ၿပီးရင္ နန္းၾကီးသုတ္လာစားေတာ့ …. )

ေၿပာလည္းေၿပာ သူမလည္း လက္ေဆးၿပီး… ထမင္စားပြဲတြင္၀င္ထိုင္လိုက္သည္……မုန္႔ဟင္းခါးပန္းကန္ကို နယ္ဖတ္ေနလိုက္သည္……. မုန္ဟင္းခါးနယ္ေနရင္း…..

(ဒါဆိုင္ေတာ့ … သားငယ္နဲ႔ ငါနဲ႔ အိပ္မက္ခ်င္းတို္က္ဆိုင္တာ ေနမွာပါ……ၿပီးေတာ့ ငါ့စိတ္ကို ေၿခာက္ၿခားေနတာလည္း ၿဖစ္မယ္…. ေစာေစာ ကတင္…. သားငယ္မီးဖိုထဲ၀င္လာတာကို ငါစိတ္ေခ်ာက္ၿခားေနခဲ့ေသးတာပဲ…. အင္း …… ဘာမွ မၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး….. စိတ္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးထားတာအေကာင္းဆံုးပဲ….. စိတ္ရွင္းသြားေအာင္ ….သားႏွစ္ေယာက္က္ုိ ပရိတ္ေ၇တုိက္ထားလိုက္မယ္….. ဒါမွ အႏၱရယ္ကင္းမွာ…ခုလည္း အားလံဳး ပံုမွန္ပဲဟာ… ငါစိတ္ေခ်ာက္ၿခားေနတာေနမွာပါ…ေရခဲေသတၱာကလည္း ဘာသံမွ ထြက္ေတာ့တာမွမဟုတ္ပဲေလ….ညက အသားစကလည္း ငါ ငါးထုတ္သည္လာေတာ့ ငါးထုတ္မွာကပ္ပါလာတဲ့ အသားစက.. မိီးဖိုခန္းမွာ က်ေနရာက ေၿခေထာက္နဲ႔ နင္းမိၿပီး အိပ္ခန္းထဲထိ…ပါလာတာၿဖစ္မွာပါ…. .အင္း…ည ကအိပ္မက္ေၾကာင့္. စိတ္ေၿခာက္ၿခားတာပါ….. .)

ဟုေတြးေနမိသည္……… စိတ္ထဲလည္း အေတာ္ေပါ့ပါသြားသည္….. သားၾကီးေအာင္မိုးက..

(အေမ.. နယ္ခ်ည္းပဲမေနနဲ ႔ဦး … မုန္ဟင္းခါးေတြပြကုန္ေတာ့မယ္… စားေတာ့ေလ… ေအးကုန္ရင္လည္း စားမေကာင္းဘူး )

(ေအးပါသားရယ္ အေမအေတြးလြန္ေနလို႔ပါ…… စားစား သားတုိ႔လည္း စားေတာ့ …)

သူမလည္း မုန္႔ဟင္းခါးတစ္ဇြန္းခပ္ကာ…. စားလိုက္သည္……….ထိုမုန္႔ဟင္းခါးတစ္လုတ္မွ၀ါးလို႔ မဆံဳးေသး…..

ဂရုန္းရုန္း ရနု္း ရုနး္…. ဂရုန္း….

ေရခဲေသတၱာတစ္ခုလံုး သိသိသာသာ လႈပ္ခါၿပီး ၿမည္ၿခငး္ၿဖစ္သည္….. ဒါ…

ဒါဆို….. သူတို႔ ရွိေနေသးသည္လား…… တကယ္ရွိေနေသးသည္တဲ့လား…

ေဒၚေမၾကည္ေအာင္ထိုင္မေနႏိုင္ေသာ .. .ဘုရားစင္သို႔ ေၿပးကာ……. ပရိတ္ေရသြားယူရေတာ့သည္…...

(၁၀)

July 24th ,2000 (SUN)
9:00 (AM)

ပရိတ္ေရမ်ားကို …… သားႏွစ္ေယာက္လံုးကိုလည္း တိုက္သည္…. သားတုိ႔ မ်က္ႏွာမ်ား ကိုလည္ ၿဖန္းေပးသည္…..
တစ္ကိုယ္လံဳးကိုလည္းၿဖန္းလိုက္သည္…… ေရခဲေသတၱာသို႔လည္း ၿဖန္းသည္… ပရိတ္ေရၿဖန္းေနတုန္းေတာ့ ေရခဲေသတၱာမွ ဘာသံမွ မၿမည္…… ထို႔ ေနာက္ အိမ္တံခါး၀ကိုလည္း ၿဖန္းသည္… ဧည္႔ခန္းထဲကိုလည္း ၿဖန္း….. အိပ္ခန္းထဲပါၿဖန္းလိုက္သည္…ပရိတ္ေရၿဖန္းသည္မွာတစ္အိမ္လံုးနီးပါးပဲၿဖစ္သည္…..…. ထို႔ ေနာက္ ပရိတ္ၾကိဳးမ်ား ယူကာ သားႏွစ္ေယာက္လံုး ……လည္ပင္းမွာဆြဲေပးလိုက္သည္…….. ခုေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ သူမလုပ္ႏုိင္တာ ဒါအကုန္ပဲၿဖစ္သည္….

ေအာင္မိုးက

(အေမ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ )

(မဟုတ္ပါဘူးသားရယ္….. အႏ ၱာရယ္…ကင္းေအာင္လို႔ပါ…. )

(အႏၱရယ္….. အႏာၱရယ္ရွိရေအာင္ သားတို႔ အိမ္က ဘာၿဖစ္ေနလို႔လဲ)

ဟုတ္သားပဲ ခုမွ သတိရသည္…… သားေတြ ေၾကာက္သြားလို႔ မၿဖစ္……

(ေၾသာ္ ဒီေန႔ က တနဂၤေႏြေန႔ေလ… သားေမြးရက္မဟုတ္လား… အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ကို မဂၤလာရွိေအာင္ သားတုိ႔လည္း မဂၤလာရွိေအာင္လုပ္ေပးတာ… )

အေတာ္ေၿပေၿပလည္လည္ေၿပာယူရသည္…… လူငယ္ေလးမို႔ အစစ အရာရာ စူးစမ္းတတ္သည္႔ အရြယ္လည္း ၿဖစ္သၿဖင့္ …. အကုန္လိုက္ေမးေနၿခင္းၿဖစ္သည္…..

(ကဲ… ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ …. အဆင္ေၿပေလာက္ပါၿပီ…. ထမင္းဟင္းသြားခ်က္မွ…… ခဏေန ဟိုသားအမိကလာဦးမွာ.... ၿပီးမွေရခဲေသတၱာ ကို ...ၿပင္ဖို႔ လူေခၚရမယ္... အင္းေလ .. ဟုတ္ပါတယ္.. စက္ပစၥည္းပဲ ခ်ြတ္ယြင္းမွာေပါ့..... ဒါစက္ပစၥည္းပိုင္းက ပ်က္တာပဲေနမွာပါ... )

သူမဟာ သူမေတြးမိၿပီး ပရိတ္ေရႏွင့္ ပရိတ္ၾကိဳးမ်ား ကို ၿပန္သိမ္းလိုုက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ ေၿပးရေတာ့ သည္……..

ဒုတ္…. (အား…. )

ရုတ္တရက္ …. မီးဖုိေခ်ာင္ထဲသို႔ လွမ္း အ၀င္….. ၾကမ္းၿပင္မွ အနည္ငယ္ၿမင့္ထားေသာ တံခါးေဘာင္ႏွင့္ ေၿခမသြားတိုက္မိၿခင္းၿဖစ္၏….. နာလိုက္သည္႔ၿဖစ္ၿခင္း….. သူမ သတိလက္လြတ္ၾကမ္းၿပင္တြင္ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္….
သူမေၿခမကို ငံုၾကည္႔မိ၏္…. ေၿခမကြဲမသြားေသာ္လည္း …. ေၿခမေထာင့္စြန္းမွ ေသြးအနည္းငယ္ေတာ့ထြက္ေနသည္… ေၿခမကို ၾကည္ေနရင္း… သူမ အၿမင္က ၀ိုးတ၀ါးၿဖစ္လာသည္…. တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူမေၿခမကို မၿမင္ခ်င္သလိုၿဖစ္လာသည္…. တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ လည္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ၿမင္ေနရသည္……

(အေမ… အေမ… အေမဘာၿဖစ္သြားတာလဲ …. )

ေအာင္မိုးက သူမ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေအာ္သံကို ၾကားသၿဖင့္ ေၿပးလာၿခငး္ၿဖစ္သည္… သားအငယ္လည္း ဧည္႔ခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္

(မဟုတ္ပါဘူး သားရယ္…. အေမေၿခေထာက္နဲ႔ အုတ္တံခါးေဘာင္နဲ႔ တိုက္မိတာပါ…. )

(ေသြးေတြနဲ႔ အေမရဲ႔ ေနဦး သား ပလာစတာ သြားယူေပးမယ္… အရက္ၿပန္နဲ႔ ေဆးလိုက္ၿပီးရင္ ပလာစတာကပ္လိုက္မယ္…)

သားၾကီးက ပလာစတာႏွင့္ အရက္ၿပန္ယူလာၿပီး သူမကို အနာေဆးကာ ကပ္ေပးသည္……. ထို အနာေဆးထည္႔ေပးၿပီး ကပ္ေနတာကိုၾကည္႔ရင္း….

(သား… အေမ႔ကိုလည္း အေမ႔ အေဖက ခုလိုပဲ ဟိုးအရင္တုနး္က ေဆးထည္႔ေပးဖူးတယ္သားရဲ႔ .. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သံုးေလးဆယ္ကေပါ့)

ဟုေၿပာလိုက္မိသည္….. ေၿပာလိုက္ၿပီးမွ သတိရသည္…. သူမအေဖသည္.. သူမကို တစ္ခါမွဒိလု ိဂရုတစိုက္ရွိဖူးတာ မဟုတ္….. ဘာလို႔ သူမဒီစကားကို ေၿပာလိုက္မိမွန္းမသိ… ဒါေပမင့္…. သူမကို လြန္ခဲ့သည္႔ ႏွစ္သံုးေလးဆယ္က ဒိလုိပံုမ်ိဳးနဲ႔ ပဲေဆးထည္႔ေပးခဲ့ဖူးသည္ဟု စိတ္ထဲမွတပ္အပ္သိေနမိသည္…

သူမသားၾကီးကေတာ့ ဘာမွမေၿပာ….

(အင္း ဟုတ္မွာေပါ့အေမရယ္… အဖိုးကိုလည္း သားက ေသခ်ာၿမင္ဖူးလိုက္တာမွမဟုတ္တာ… )

ဟုဆိုက ာ.. သူမကို တြဲထူးေပဖို႔လုပ္သည္…. ေၿဖးေၿဖးခ်င္းထယူရသည္…. ထိုေနာက္ သူမ မတ္တပ္ထရပ္ေတာ့ ….
သူမေခါင္းထဲ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ၿဖစ္ေနသည္ကိုသတိထားမိသည္…
ေၿခမကိုတစ္ဖန္ၿပန္ငံုၾကည္႔ၿပန္သည္….သူမစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးၾကိးၿဖစ္ေနသည္…… ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုၾကီးၿဖစ္သည္….. သူမ အိမ္ခန္းကို ၿပန္ၾကည္႔လိုက္မိသည္႔ အခ်ိန္တြင္…. ဒီအိမ္မွာ သူမေနလာတာ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေလာက္ရွိေနသေယာင္ စိတ္ထဲၿဖစ္ေန၏……

(ဟင္… ငါ့စိတ္ေတြ… ဘယ္လိုၾကီးၿဖစ္ေနပါလိမ္႔…. မဟုတ္ေသးပါဘူး… ငါဒီအိမ္ေၿပာင္းတာ … ခုမွႏွစ္ ႏွစ္သံုးႏွစ္ပဲရွိေသးတာကို….. ဘာလို႔ … အိမ္ေဟာင္းၾကီးတစ္ခုလုိ႔ လာထင္ေနရတာလဲ)

စိတ္ထဲတြင္ စိတ္က ႏွစ္ခြၿဖစ္ေနသည္…. ေခါင္းကလည္း ၾကည္လာလိုက္ေနာက္သြားလိုက္ႏွင့္……….. သူမ ေထာ့နင္းေထာ့နင္းႏွင့္ သာ မီးဖိုခန္းထဲ၀င္လာမိေတာ့သည္…….. ေမာ္ေမာ္တုိ႔ သားအမိလည္း ဆယ္နာရီေလာက္ဆိုေရာက္ေတာ့မည္…. ဟင္းေတာ့ ၿပီးေအာင္ခ်က္ဦးမွ……အင္း…ေနာက္ဆိုသတိေလး ကပ္ထားမွပဲေတာ္ကာက်မယ္……. မဟုတ္လို႔ ေနာက္တစ္ခါဒါမ်ိဳးထပ္တိုက္လွ်င္ မလြယ္…..

သူမ ေစာေစာကေလးထဲက သတိထားလိုက္ဖို႔ ေကာငး္ပါသည္…သူမ

တစ္ခ်က္ကေလး သတိေမ႔သြားခဲ့ၿခငး္ၿဖစ္သည္…..

ဒီတစ္ခုကေလးသာ ေမ႔ေသြားၿခငး္ၿဖစ္ပါသည္……

သူမ ေမ႔ေနခဲ့သည္က …….သားသမီးေဇာေၾကာင့္….. ကေလးႏွစ္ေယာက္လံဳးႏွင့္ တစ္အိမ္လံုးကို သာ ပရိတ္ေရ တိုက္လည္းတိုက္ … ၿဖန္းလည္း ၿဖန္းခဲ့ေသာ္လည္း….
သူမ ကိုယ္တိုင္ ပရိတ္ရည္ေသာက္ဖို႔ ေမ႔သြားခဲ့ၿခငး္ၿဖစ္သည္……သူမကိုယ္သူမ ပရိတ္ေရၿဖန္းဖို႔ ေမ႔သြားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္….

ဒီတစ္ခ်က္တည္းသာ ၿဖစ္ပါေလေတာာ့သည္……………………………………………..

ဆက္ရန္.....